Ocena histomorfometryczna kłębuszków nerkowych pobranych metodą przedimplantacyjnej biopsji igłowej z obu nerek od dorosłych dawców zmarłych. Istotny czynnik wpływający na czynność nerki przeszczepionej

Henryk Karkoszka, Katarzyna Kwiecień, Marcin Adamczak, Magdalena Szotowska, Robert Król, Lech Cierpka, Andrzej Więcek

STRESZCZENIE

Wprowadzenie: Przeszczepianie nerek jest metodą z wyboru leczenia dla większości chorych ze schyłkową ich niewydolnością. Odległa czynność wydalnicza nerki przeszczepionej jest między innymi uwarunkowana zmianami morfologicznymi w przeszczepianym narządzie.

Cel pracy: Celem pracy była: 1. analiza histo-morfometryczna kłębuszków nerkowych uzyskanych metodą przedimplantacyjnej biopsji gruboigłowej z obu nerek od dorosłych dawców zmarłych, 2. Ocena zależności między masą nerki a objętością (GV) i gęstością kłębuszków (GD) oraz 3. czynności pierwszo-rocznej i 3-letniej obu nerek pobranych od jednego dawcy i przeszczepionych różnym biorcom w zależności od ocenianych wskaźników histo-morfometrycznych kłębuszków, wpływu czasu niedokrwienia zimnego (CIT) oraz niezgodności w układzie HLA między dawcą a biorcą.

Pacjenci i metody: Analizie poddano bioptaty 56 nerek pobranych od 28 dorosłych dawców zmarłych. Przeanalizowano liczbę kłębuszków kompletnych oraz odsetki kłębuszków prawidłowych (Norm), całkowicie zwłókniałych (GS), zwłókniałych segmentowo (SS), z cechami hiperfiltracji (Hyp) oraz niedokrwienia (Isch). Obliczono GD oraz średnią objętość kłębuszków (MGV). Obliczono CIT, odsetek bezpośredniego (IGF) i opóźnionego podjęcia czynności przez nerki przeszczepione (DGF) oraz niezgodność w zakresie układu HLA między dawcą a biorcą.

Wyniki: Wykazano znamienne, ujemne korelacje między MGV a DG (p= -0.31; p= 0.017), wiekiem dawcy a GD (r= -0.306; p= 0.016) oraz masą nerki a GD (r= -0.394; p= 0.0016). Stwierdzono znamienne, dodatnie korelacje, odpowiednio między: wiekiem dawcy a masą nerki (r= 0.390; p= 0.0011), masą nerki a MGV (r= 0.258; p= 0,044) oraz masą nerki a odsetkiem SS (r= 0.261; p= 0.042). DGF stwierdzono znamiennie częściej w grupie biorców z dłuższym czasem niedokrwienia zimnego (40.3% vs 25.2%; p<0.05). Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie masy oraz ocenianych wskaźników histo-morfometrycznych między obu nerkami pobranymi od jednego dawcy. Stwierdzono dodatnią korelację między wiekiem dawcy a stężeniem kreatyniny w surowicy krwi po upływie pierwszego i trzeciego roku po przeszczepieniu, odpowiednio r= 0,320; p= 0,016 and r= 0,311; p= 0,036.

Wnioski: 1. Średnia objętość kłębuszków może być pośrednim wykładnikiem ich liczby. 2. Odwrotna zależność między masą nerki a gęstością kłębuszków i odsetkiem kłębuszków zwłókniałych segmentowo, jak również między średnią objętością kłębuszków a ich gęstością wskazuje, że większa masa nerki u dorosłych jest uwarunkowana głównie jej przerostem. 3. Biopsja igłowa jednej nerki jest wystarczająca do określenia charakteru i zaawansowania zmian histologicznych w drugiej nerce pobranej od tego samego dawcy i pozwala na ustalenie rokowania dotyczącego jej czynności w odległym okresie po transplantacji.

ABSTRACT

Introduction: Kidney transplantation is recognized as treatment of choice for most patients with end stage kidney disease. Long-term kidney allograft outcome may be determined among others by kidney morphology.

Objectives: The aim of this study was: 1. to perform histo-morphometric analysis of glomeruli obtained by needle biopsies of paired kidneys harvested from adult deceased donors, and 2. to assess the relationships between kidney weight , glomerular volume (GV) and glomerular density (GD) as well as 3. 1- and 3-years outcome of paired kidneys in relation to histo-morphometric analysis, cold ischemia time (CIT) and donor-recipient HLA mismatch.

Patients and methods: 56 kidneys obtained from 28 adult kidney donors were biopsied and weighted at time of transplantation. Total number of complete glomeruli, as well as percentage of normal (Norm), globally sclerosed (GS), segmentally sclerosed (SS), hyperperfused (Hyp) and ischemic (Isch) glomeruli were calculated. Mean glomerular volumes (MGV) were estimated from the maximal glomerular profile area according to the formula: GV = 4/3 π r³( µm³) and glomerular density (GD) was expressed as the number of non-globally sclerotic glomeruli per mm² of cortical area. CIT, incidence of immediate (IGF) and delayed graft function (DGF) and number of HLA-mismatches were assessed.

Results: Significant negative correlation was found between MGV and GD (r= -0.31; p= 0.017). A significant positive correlations between donor age and kidney weight (r= 0.390; p= 0.0011) and kidney weight and MGV (r= 0.258; p= 0.044) were observed. Significant negative correlations have been found between donor age and glomerular density as well as between kidney weight and glomerular density (r= – 0.306; p= 0.016) and (r= – 0.394; p= 0.0016), respectively. Additionally, a significant positive correlation was found between kidney weight and percentage of segmental glomerulosclerosis ( r= 0.261; p= 0.042). DGF was observed more frequently in recipients with longer CIT (40.3% vs 25.2%; p<0.05). Paired kidneys did not revealed significant differences in assessed histo-morphometric indices. Significant positive correlation between donor age and 1- and 3-years creatinine concentrations (r= 0,320; p= 0,016 and r= 0,311; p= 0,036, respectively) was noted.

Conclusions: 1. Mean glomerular volume in kidney biopsy may serve as surrogate marker of glomerular number. 2. Negative relationships between kidney weight and both glomerular density, and percentage of glomerulosclerosis as well as between mean glomerular volume and glomerular density suggest that higher kidney weight in adults is mainly related to kidney hypertrophy. 3. Needle biopsy of only one of paired kidneys is sufficient to assess the initial quality of the organ and predict its outcome.